Sluiting sociale werkplaats fnuikt baankansen gehandicapte

De conclusie van het SCP staat haaks op het doel van de Participatiewet: die moest er juist voor zorgen dat meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk zouden komen. Dit streven is vooralsnog niet gerealiseerd voor de groep mensen die voorheen in aanmerking kwamen voor een plek in de sociale werkvoorziening, concluderen de onderzoekers.

,,Het afsluiten van de toegang tot de sociale werkvoorziening heeft dus tot een duidelijke daling van de baankansen geleid”, stelt het SCP. In totaal gaat het om 11.000 wachtenden die vanaf 1 januari 2015 buiten de boot vielen voor een sociale werkplek. Iets meer dan 3.000 van hen vond daarna werk, waarvan drie op de tien in uitzendbanen of als oproepkracht. Slechts 51 procent vond een baan voor een jaar of langer, terwijl dit percentage in 2010 nog 65 procent bedroeg.

Van de groep mensen die erin slaagde een baan te vinden bleek 63 procent nog altijd afhankelijk van een uitkering terwijl in de jaren daarvoor dat percentage nog 58 tot 60 procent bedroeg. Mensen in de bijstand of met een Wajonguitkering hadden bovendien eerder nog een grotere kans op een baan ten opzichte van lotgenoten die niet op de wachtlijst van de sociale werkvoorziening stonden. Inmiddels is dat verschil nagenoeg verdwenen. Korter gezegd, zij maken inmiddels ongeveer even weinig kans op een baan.

De Participatiewet kwam destijds in de plaats voor de Wet sociale werkvoorziening, de Wet werk en bijstand en de Wajong voor jonggehandicapten. Hiermee was een bezuiniging van 1,2 miljard euro gemoeid. Hoewel de sociale werkplaatsen dicht gingen voor nieuwe gevallen zouden er 50.000 beschutte werkplekken moeten komen voor mensen die nauwelijks kans maken op een baan in het bedrijfsleven. Daarvan waren er drie jaar na de invoering slechts 735 gerealiseerd, bleek eerder. De tussenrapportage van het SCP is onderdeel van een eindevaluatie die het SCP op verzoek van het ministerie van Sociale Zaken uitvoert en die eind 2019 verschijnt