Het meeste groen dat ik dezer dagen zie, staat in mijn boekenkast. Een lange rij natuurstudies en memoires van mannen en vrouwen die een jaar lang in zelfgebouwde hutjes in het bos met wisselend succes zichzelf zoeken.
Lezen is mijn quarantainevehikel. Een boek is de belofte om je een paar uur te kunnen verliezen in een avontuur (sorry, ik lijk het CPNB wel). Het is niet de bedoeling, maar misschien word ik er wat wijzer van. Gezonder in elk geval niet. Je kunt groenlezen wat je wilt, maar in quarantaine ontwikkel je langzaam maar zeker een gebrek aan vitamine D. Da’s wel een probleempje. Je wilt tenslotte zo gezond mogelijk zijn als corona je te pakken krijgt. Voor de echte vitamine D moet je naar buiten!
Tijdens lockdown 1 zat ik vaak tussen de middag met mijn kop in de zon vitamines te tanken, maakte een wandeling in de vroege avond. Dat komt er in de herfst zelden meer van. Mijn ‘buitenleven’ bestaat nu uit de dagelijkse fietstochtjes naar en van de school van de kleintjes, waarbij het overigens miraculeus vaak regent. Als ik licht wil pakken moet ik overdag de deur uit. Maar dan vergader ik, schrijf, kook en breng de kinderen naar bed. Daarna is het donker buiten.
Daar hebben ze vitamine-D-pillen voor uitgevonden, zegt u. Ik weet het. Maar ik ben waarschijnlijk net als u een beetje lui en slordig in die dingen. Sceptisch ook. Het zal wel, al die zonneschijn in een pilletje! Maar van de week las ik in een serieus wetenschappelijk onderbouwd artikel dat ze echt helpen.
,,Nu is het mooi geweest’’, zei ik tegen mijn vrouw. Nou, om eerlijk te zijn schreeuwde ik naar boven, waar ze zat te werken. ,,Vitamine D. Ik moet Vitamine D!’’ ,,Dan moet je dat gaan halen, sukkel’’, schreeuwde ze terug door het plafond heen. Ik vermande me, deed een mondkapje om en beende naar de dichtstbijzijnde drogist. Daar kom ik nu net hijgend van terug. ,,Bijna alle vitamine D is op!’’ schreeuwde ik omhoog. ,,Jammer’’, zei ze. Ik weer: ,,Maar ik heb nog alle potjes waar het ook in zit.’’ Ze staan voor me op tafel, alle mogelijke combinaties met zink, magnesium, visolie en zoethout. Nog een paar maanden flink doorslikken, dan kan me niks meer overkomen. Ben ik gedekt van de prostaat tot m’n broze botten en tegen alle winterdepressies inclusief hoogtevrees.
Frank Poorthuis