DE LES UIT DE DENK REL: STOP DE DUBBELE NATIONALITEIT!

In de Tweede Kamer zitten Nederlandse Turken of Turkse Nederlanders, die, neem ik aan, allemaal een dubbele nationaliteit hebben. Een dubbele nationaliteit betekent dat het Turkse regime Erdogan hen aan kan spreken op hun Turkse loyaliteit.  Ik heb nooit begrepen waarom mensen met een dubbele nationaliteit en dus met een dubbele loyaliteit in het Nederlandse parlement en in de Nederlandse regering mogen zitten: dit holt de betekenis van Nederlandse politiek uit.

Sommige van die Turks-Nederlandse politici zullen hun steun betuigen aan het regime Erdogan, anderen alleen aan het Turks-zijn op zich, of het gaat om familiebanden of economische banden. Sommigen zullen zich op laten roepen voor het Turkse leger, of niet. Sommigen zullen nauwe politieke banden onderhouden met bepaalde segmenten van de Turkse samenleving, of zullen bepaalde religieuze banden voelen met bepaalde Turkse stromingen in Turkije of in Nederland. Sommigen zullen verbonden zijn met Koerdische belangen, andere niet, voor bijna allemaal zal het Turkse hun tweede taal blijven.

Dat zijn persoonlijke keuzes waarin iedereen vrij is. Maar niemand weet hoe het zit. Dit alles is dus volstrekt ondoorzichtig voor de Nederlandse kiezer.

Dat er zich nu ook Turks-Nederlandse parlementsleden hebben uitgesproken over het bestaan van een Armeense genocide, is mooi. Dat er ook Nederlands-Turkse parlementsleden zijn die zich tegen het bestaan van de Armeense genocide hebben uitgesproken, is uiteraard ronduit bizar. Want dit is gewoon een feit. Het ontkennen ervan door het regime Erdogan, zich hier krampachtig aan vast aanhouden en anderen afdwingen het bestaan van de Armeense genocide ook te ontkennen is alleen maar het zoveelste bewijs dat Erdogan een gevaarlijke dictator is. Dat twee Turks-Nederlandse parlementsleden van DENK  in Turkse media hun Turks-Nederlandse collega’s aan de schandpaal hebben genageld als landverraders (en daarmee dus Nederlandse landverraders zijn) en dat deze als gevolg hiervan worden bedreigd, wordt door praktisch de hele Nederlandse politiek erkend als weerzinwekkend.

Maar wat niet algemeen erkend wordt, is het onderliggende probleem: De dubbele nationaliteit die maakt dat Erdogan de Turkse Nederlanders kan aanspreken op hun ‘Turks-zijn.’

Het grootste deel van de Nederlandse politiek blijft hierover de schouders ophalen, met als fake argument: Turkije accepteert het toch niet?

Sinds wanneer is dat een geldig argument? Wat Turkije in Nederland wel of niet accepteert is niet ons probleem!

Het is heel eenvoudig. Duitsers die in Nederland komen wonen, mogen alleen de Nederlandse nationaliteit krijgen als ze de Duitse opzeggen. (Uitzonderingen daargelaten.) Met Turken, en Marokkanen (en Grieken) moet het net zo geregeld worden. Het buitenland mag niet bepalend zijn voor deze ongelijkheid.

Zolang we deze dubbele agenda in stand houden, zal nog niet eens het begin van integratie tot stand komen. Nederlandse Turken moet kiezen: Nederland of Turkije. Niet; hier genieten van uitkeringen, daar huizen bouwen. Ook dat is discriminatie ten opzichte van immigranten die wel afstand moeten nemen van de nationaliteit van hun land van herkomst.

Het is simpel: Verplicht Nederlandse Turken te kiezen. Kiezen ze voor de Nederlandse nationaliteit, laat ze dan officieel afstand nemen van hun Turkse nationaliteit.  Als Turkije dat niet accepteert, is dat een zaak van Turkije. Als Nederlandse Turken met een Nederlandse nationaliteit toch gebruiken blijven maken van die Turkse nationaliteit, controleer dit en leg straffen op.