Kanawu Radio number 1 news portal
Patiënten hebben vaak geen flauw idee hoeveel ze moeten bijbetalen voor zorg. Verzekeraars en zorgverleners moeten daar veel duidelijker in zijn vindt de Nederlandse Zorg Autoriteit (NZA).
Patiënten die zelf een zorgverlener zoeken, worden vaak het bos ingestuurd. Als de zorgverlener geen contract heeft met de zorgverzekeraar van de patiënt, krijgt die namelijk niet alle zorgkosten vergoed. Maar wat de patiënt exact moet bijbetalen, wordt vaak pas duidelijk als de rekening op de mat valt.
En die rekening valt vaak vies tegen. Verzekeraars vergoeden namelijk vaak veel minder dan ze suggereren, constateert Stichting Zorghuis na eigen onderzoek. Het Zorghuis is een onafhankelijke organisatie die onderzoek doet naar onder andere zorgkosten.
,,Verzekeraars zeggen dat ze 75 procent van de kosten vergoeden, maar in de praktijk is dat vaak veel minder’’, zegt Ronald van Oosterhout van Zorghuis. Het probleem speelt vooral bij fysiotherapie en vergoedingen voor therapeuten in de geestelijke gezondheidszorg. Het Zorghuis diende daarom een klacht in bij zorgwaakhond NZA, waarna het onderzoek volgde.
Meest gangbare polissen
De NZA zegt in recente publicatie dat er niet wordt ‘valsgespeeld’. Voor het onderzoek keek de NZA naar de vergoedingen die zes verzekeraars gaven voor ongecontracteerde zorg bij fysiotherapie en bij de geestelijke gezondheidszorg. Van elke verzekeraar werden de vergoedingen bekeken bij de meest gangbare polissen.
Daar is volgens de NZA niets vreemds uit gekomen. De zorgautoriteit concludeert dat de verzekeraars wel degelijk vergoeden wat ze zeggen te vergoeden. Soms is er inderdaad sprake van vergoedingen die niet kloppen, maar dat valt vaak in het voordeel van de patiënt uit, concludeert de NZA. Patiënten worden dus niet voorgelogen.
Van Oosterhout is het desgevraagd niet met die conclusie eens. ,,Ze hebben bijvoorbeeld alleen naar 2017 gekeken. In de klacht die wij hebben ingediend hebben we ook veel voorbeelden uit eerdere jaren gegeven. Daar is niets mee gedaan.’’
Sancties
Daarnaast is het onderzoek te beperkt geweest vindt Van Oosterhout. Er zijn maar enkele polissen onderzocht. ,,De NZA zegt dat sommige vergoedingen niet kloppen. De verzekeraars zijn daar op aangesproken, maar er komen geen sancties. Dat is verkeerd.’’ Van Oosterhout heeft daarom besloten in beroep te gaan tegen de uitkomsten van het onderzoek.
De NZA concludeert wel dat het voor patiënten vaak onduidelijk is wat ze nu wel en niet vergoed krijgen. Een vergoeding van 75 procent van het gemiddeld gecontracteerd tarief is een aanduiding die de meeste verzekerden niets zegt. Bovendien berekenen verzekeraars dat gemiddelde tarief ook nog eens op verschillende manieren. Dat maakt het nog onduidelijker.
Verzekeraars moeten hun cliënten duidelijk maken op welke vergoeding ze recht hebben. Dat kunnen ze dan afzetten tegen de kosten. Op die manier kunnen ze voor zichzelf bepalen of ze met de ongecontracteerde zorgverlener verder willen of dat ze toch liever naar een gecontracteerde zorgverlener gaan waarbij ze niet zelf hoeven bij te betalen.
De NZA gaat met Zorgverzekeraars Nederland, de branchevereniging van de zorgverzekeraars, in gesprek om de voorlichting te verbeteren laat ze weten.
Maximale kosten
Het onderzoek heeft ook kritiek op de ongecontracteerde zorgaanbieders. Die moeten hun patiënten ook op voorhand vertellen dat ze waarschijnlijk een deel van de rekening zelf moeten betalen. Ze moeten zorgen dat de patiënt bij de zorgverzekeraar informeert naar de hoogte van de vergoeding, zegt de NZA.
Zorgverzekeraars sluiten met de meeste zorgaanbieders contracten waarin ze afspraken maken over de tarieven die de zorgverlener krijgt en het aantal behandelingen dat een zorgverlener levert. Dat heet gecontracteerde zorg. Patiënten die naar een gecontracteerde zorgverlener stappen hoeven zelf niet bij te betalen voor de zorg. Het grote voordeel voor de verzekeraar is dat hij op deze manier vooraf weet wat de maximale kosten zullen zijn. Dat is belangrijk bij het bepalen van de premie.
Zelf betalen
Niet alle zorgverleners hebben of willen een contract met een zorgverzekeraar. Ze vinden bijvoorbeeld het tarief te laag of zijn tegen afspraken voor een omzetplafond. Dat is de ongecontracteerde zorg. Als een patiënt naar deze zorgverlener stapt loopt hij de kans een deel van de rekening zelf te moeten betalen. Dat geldt voor mensen met een zogenoemde naturapolis (75 procent van alle polissen). Zij krijgen maar een deel van de kosten van ongecontracteerde zorg vergoed. Verzekeraars vergoeden vaak 75 procent van het gemiddelde tarief dat ze afgesproken hebben met gecontracteerde zorgverleners. Maar een hoger of lager percentage kan ook. De rest van de kosten moeten ze zelf betalen.
